δε πρόλαβαν να μεγαλώσουν.
Ανήκουν στις οικογένειές μας, έχουν σφραγίσει το μέλλον μας. Όσο κι αν αντισταθούμε, μπερδεύοντας τον Χίτλερ με τον Σολωμό, αγνοώντας πού δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας, μη γνωρίζοντας αν ο Ρήγας πολέμησε το 21, λέγοντας τον Καποδίστρια "πυροσβέστη" (ενν. φωτοσβέστη), περιγράφοντας πώς ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄"εξαρθρώθηκε" αντί απαγχονίστηκε, μετατρέποντας τα θρησκευτικά, τάχα από πολιτισμένη ανεξίθρησκη ιδεολογία, σε μάθημα επιλογής "με ελεύθερη βούληση", ... όσο κι αν "αντισταθούμε" η κυτταρική μνήμη έχει τους δικούς της κανόνες. Στα συρτάρια μας, υπάρχουν παλιές, ξεθωριασμένες φωτογραφίες, παλιά ρολόγια και πένες, ματογυάλια και μαντήλια με μονόγραμμα, κιτρινισμένα γράμματα. Όλων τα σπίτια έχουν θυμητάρια, όλων τα σπίτια έχουν παιδιά.
Η φωτογραφία ανήκει στη συλλογή του Ελληνικού Πολεμικού Μουσείου. Περιλαμβάνεται στην έκδοση του ΕΤ, Αγώνες των Ελλήνων 1897-1947.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου