Σάββατο 18 Απριλίου 2020

Ανάσταση με το φως της ζωγραφικής



Ο Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς (1577 – 1640) και ο Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράι (1606 – 1669) μας χάρισαν σημαντικές εκδοχές της Ανάστασης.

Στη ζωγραφική του Ρέμπραντ (1606 – 1669), ο Χριστός στέκεται πίσω από τον άγγελο, αλλά δεν είναι πλέον ένας άνθρωπος που μπορούμε να τον διακρίνουμε εύκολα. Η Θέωση επανέρχεται. Το εκτυφλωτικό φως και η ενέργεια που εκπέμπονται από τον σκοτεινό τάφο εκφράζουν μια θεολογική δήλωση και όχι ένα φυσικό φαινόμενο. Μπροστά στη δύναμη του φωτός οι άνθρωποι βρίσκονται σε σύγχυση. Ο Ρέμπραντ, ο κορυφαίος Ολλανδός ζωγράφος του 17ου αιώνα, χρησιμοποίησε με εντυπωσιακή επιτυχία την ίδια τεχνική (όπως και ο Ρούμπενς) με τον Caravaggio: ένα έντονο φως που τονίζει το σκοτάδι γύρω από αυτό.Η δεκαετία του 1630 ήταν μια δημιουργική αλλά και οδυνηρή περίοδος για την προσωπική ζωή του Ρέμπραντ. Αυτό επηρεάζει την οπτική του για το Θείο.
Η δύναμη και η επιβλητική παρουσία του ζωντανού σώματος του Χριστού στον πίνακα του Ρούμπενς ενισχύεται από την πρωτοφανή χρήση του φωτός και της σκιάς.Οι σκοτεινές περιοχές στους πίνακες είναι απροστάτευτα κενές, καθώς το σώμα του Χριστού παίζει με το φως και προβάλλει τη δύναμη απέναντι στη θνητότητα. Αυτή η ευρηματική αντίθεση του φωτός και του σκότους προφανώς προέρχεται από τη «συνάντηση» του Ρούμπενς με το έργο του Caravaggio στην Ιταλία. 

Παρακαλώ διαβάστε περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ.

Καλό Πάσχα



Την ημέρα του Πάσχα των Καθολικών, το... Βατικανό έψαλλε στα ελληνικά.

Για την ακρίβεια ο διάκονος Gianpiero Vaccaro, από την επαρχία του Lungro έψαλλε το Ευαγγέλιο της Ανάστασης στην ελληνική γλώσσα, μαζί και με τον Πάπα Φραγκίσκο, από τα χείλη του οποίου ακούσαμε το «Εἰρήνη πᾶσι». 
Παρακολουθήστε το βίντεο Ελληνικά στο Βατικανό 

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

ΜΙΕΤ και Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η έκδοση από το ΜΙΕΤ της “Ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως”, του Τόμας Γκόρντον, σε μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. 
Το βιβλίο είχε μεταφραστεί έπειτα από παραγγελία του Γιάννη Βλαχογιάννη και δεν εκδόθηκε ποτέ, για οικονομικούς λόγους. 
Ο Γκόρντον ήταν φιλέλληνας, είχε πολεμήσει στην ελληνική επανάσταση, είχε φτιάξει σπίτι στο Άργος και η ιστορία του είναι από τις πρώτες που γράφτηκαν και τις πιο αντικειμενικές, γιατί η ελληνική επανάσταση έχει κι αυτή τα σκοτεινά της σημεία. 
Σε αυτή βασίστηκαν ο Τζορτζ Φίνλεϊ και ο Σπυρίδων Τρικούπης για να γράψουν τις δικές τους ιστορίες. Πηγή: www.lifo.gr

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Σύγχρονα: το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Άγκυρα


Στ. Παπαθεμελή, Ναρκοθετημένο το ταξίδι στην Άγκυρα 
πηγή: Αντίβαρο, 14-11-2015


Αυτό το ταξίδι στην Άγκυρα ξεκινά με τους απαισιότερους οιωνούς. Λυτοί και δεμένοι έχουν «πέσει» σαν τα κοράκια να μας κατασπαράξουν.

Ο Πρωθυπουργός σύρεται στην Τουρκία σε εντελώς ακατάλληλη ώρα με ολοφάνερα ψυχολογική βία προκειμένου να προβεί εκεί σε «βραχεία χειρί» παράδοση των ανταλλαγμάτων που έταξε το Βερολίνο στον «σουλτάνο», αναλώμασι της Ελλάδος. Απιθάνου θράσους και πολιτικής μωρίας οι δηλώσεις Γιουνκέρ «πού ζούμε, θα τσακωνόμαστε τώρα για δέκα χιλιόμετρα θαλάσσιου πλάτους;»

Δυστυχώς δεν ζούμε εκεί που ζείτε εσείς, κύριε. Με ποιους συνορεύετε εσείς και η καγκελάριος; Καταπατεί, ή έστω αμφισβητεί κάποιος από τους ομόρους σας τα σύνορά σας; Ουδείς!

Ελάτε στα καθ’ ημάς. Αντιμετωπίζουμε έναν δόλιο, αρπακτικό, γείτονα που προσβάλλει έργω και σφετερίζεται την εθνική μας κυριαρχία. Κόντρα στο δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο μας εμποδίζει με casus belli (ούτε αυτού η άρση τέθηκε ως όρος του ταξιδιού) να ασκήσουμε τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματά μας σε Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Είναι δύναμη Εισβολής, Κατοχής και Εποικισμού στην Κύπρο. Λειτουργεί ως σεσημασμένος κακοποιός.

Νέο διαπραγματευτικό του όπλο το λεγόμενο «προσφυγικό». Λεγόμενο καθώς, όσο περνάει ο καιρός οι πρόσφυγες είναι σταγόνα στον ωκεανό (5% υπολογίζονται τώρα), οι υπόλοιποι είναι λαθρομετανάστες. Μέρκελ – Βρυξέλλες βρήκαν τη «λύση»: να στηθούν στην ελληνική Θράκη «Κέντρα φιλοξενίας μεταναστών». Ψευδωνύμως προσωρινά. Είναι διάχυτο στα διπλωματικά σαλόνια των Αθηνών ότι στόχος των ξένων εξουσιαστών είναι η δημιουργία «Ισλαμικής Ουδέτερης Ζώνης» στη Θράκη με αυτονοήτως βαρύτατες συνέπειες για την ελληνικότητά της. Εφ’ ω και το επίμονο αίτημα «να πέσει ο φράχτης του Έβρου». Το διακινούν ποικιλώνυμοι ελληνόφωνοι «πρόθυμοι».Το αποκρούουν, ευτυχώς, ως εθνικό εφιάλτη γνωρίζοντες και υποψιασμένοι.

Υπάρχουν μουσουλμανικές αραβικές χώρες που κολυμπούν στα πετροδολλάρια, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Μπαχρέιν, καθώς και η Αίγυπτος. Όμαιμες, ομόθρησκες, ομόγλωσσες με κοινό πολιτισμό και ιστορία. Γιατί οι πλούσιοι αραβομουσουλμάνοι δεν απορροφούν τους λιμοκτονούντες αδελφούς τους και προπαντός δεν τους στηρίζουν να μην ξεσπιτωθούν και να προκόψουν στις ίδιες τις πατρίδες τους; Η απάντηση είναι απλή: οι Άραβες ζουν στη χλιδή τους, τα δυτικά αφεντικά χρειάζονται φτηνό εργατικό δυναμικό, μετακυλίοντας τις χονδρές δαπάνες του σε ενδιάμεσους (π.χ. Ελλάδα).

Οι δουλέμποροι στοιβάζουν κτηνωδώς στα αυτοβυθιζόμενα πλεούμενά τους κατακαημένους αφροασιάτες αφού πιούν αίμα και χρήμα τους. Η Άγκυρα, η μόνη δυνάμενη και υποχρεούμενη να κόψει άπαξ δια παντός αυτή τη ροή, προστατεύει τους δουλεμπόρους και καρπώνεται τα προϊόντα του εγκλήματος. Μέρκελ και γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αντί να στρώνουν χαλιά υποδοχής στο «σουλτάνο», να τον πειθαναγκάσουν σε συμμόρφωση του διεθνούς νόμου.

Πονηρά αλώπηξ ο Σόιμπλε τετραγώνισε προχθές (10.11.15) τον κύκλο στο Ecofin εισηγούμενος: «αν έχετε προβλήματα με την ανάπτυξη, δεχθείτε απλώς περισσότερους πρόσφυγες»!

Ο πρωτοσύμβουλός του Χανς Βέρνερ Σιν μάς ενημέρωσε νωρίτερα:
Το χρέος μας από 200% οδεύει στα 240%.
Η κρίση στην Ευρωζώνη θα τραβήξει τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια.[Ζήσε μαύρε να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι].
Το ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει σε καθεστώς Ε.Ε. ανεξάρτητων κρατών, άρα να μετασχηματιστεί αυτή σε ενιαίο κράτος.

Τελικά, κατά τη φωνή του κυρίου του: «η καλύτερη λύση για την Ελλάδα, να βγει από το ευρώ με διπλό νόμισμα», έμμονη ιδέα του προϊσταμένου του.

Ο λαός μας είναι (πολυ)παθός από το παταγωδώς αποτυχημένο ευρωπείραμα. Συζητήσιμο κατά πόσον είναι και μαθός. Πριν πάντως από αυτό η βιομηχανική μας παραγωγή συνεισέφερε το 23% στο ΑΕΠ, τώρα μόλις το 8%. Πρίν η γεωργική μας παραγωγή απασχολούσε το 40% του πληθυσμού εισφέροντας το 15% στο ΑΕΠ, σήμερα το 6%. Η ΚΑΠ την κατέστρεψε κυριολεκτικά, ενώ εξαχρείωσε με τις επιδοτήσεις τους αγρότες μας.

Επιπολλάζουσα νόσος ο εθνομηδενισμός. «Τα του Φίλη τω Φίλη» σχολίασε ο Αρχιεπίσκοπος! Αλλά ο δράστης ξαναχτύπησε. Όχι την ιστορία, την κυβέρνησή του τραυμάτισε βαρύτατα ο καψερός. Λειτουργεί σε διατεταγμένη υπηρεσία αποπροσανατολισμού; To απευχόμαστε. Θα αυτοπροστατευόταν οπωσδήποτε η κυβέρνηση με μία άμεση μετακίνησή του, [...]

Τυχόν εμμονή στην «φίλια» συμπεριφορά θα αποδειχθεί μοιραία.

Τα ολίγιστα Σκόπια «έφτυσαν» τα ΜΟΕ του κ. Κοτζιά: μετονόμασαν το μουσείο τους σε «Αλέξανδρος ο Μακεδών». Ελλαδική αντίδραση: αναφορά στην Ε.Ε-ΝΑΤΟ. Ώδινεν όρος και έτεκε μυν!

Θέλουμε αποτέλεσμα; Κάντε το όπως οι Βούλγαροι: οι σκοπιανοί έστησαν ανδριάντα του Συμεών Ράντεφ που οι Βούλγαροι θεωρούν ήρωά τους. Τούς «έτριξαν τα δόντια» και ο ανδριάντας άρον-άρον αποκαθηλώθηκε.

Και για τον σημερινό καίτοι αδρανούντα Έλληνα ισχύει το μακρυγιάννειον:

«Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ΄νεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν».

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

΅Βία και ανεκτικότητα»

Ο εορτασμός για τις Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς για το 2015 είναι αφιερωμένος στο δίπολο «Βία και Ανεκτικότητα». Αυτό κάνει εντονότερη την μνήμη αδικοχαμένων ανθρώπων και ισχυρότερη την ανάγκη της σύνεσης και της ψυχραιμίας.

26 χρόνια πέρασαν από την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, του πολιτικού της νεώτερης Ελλάδας που έπεσε νεκρός από τα πυρά των τρομοκρατών και έγινε σύμβολο δημοκρατίας.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, η 17 Νοέμβρη δολοφονεί τον πολιτικό Παύλο Μπακογιάννη, στην είσοδο του πολιτικού του γραφείου, προκαλώντας οδυνηρό κλονισμό στον πολιτικό κόσμο και στην κοινή γνώμη, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του. 

«"...Κι έχε στο νου σου έχε στο νου σου πάντοτε 
μ' ακούς; το αχ που
βγάνει ο σκοτωμός το αχ που βγάν' η αγάπη..."
Οδυσσέας Ελύτης, "Ο κήπος του Ευωχείρ"» 



Και μια πληροφορία: την φράση «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» την είπε πρώτη φορά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Π. Μπακογιάννης. Από τότε έως τώρα την έχω ακούσει από διαφορετικές προσωπικότητες ανθρώπων με διαμετρικά αντίθετη κοινωνική και ιδεοπολιτική προέλευση. Ας αναλογιστούμε τι σημαίνει το ότι την επιλέγουν, πέραν της εντύπωσης που επιθυμούν.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Πολεμικό Ναυτικό, Γιώργος Λυκάκης: Καθήκον και Ήθος


Τέτοιες μέρες, πριν 3 χρόνια, μια μάνα θρηνούσε την απώλεια του παιδιού της. Στις 19 Αυγούστου 2010, ο σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού Γιώργος Λυκάκης έπεσε στο κενό από ύψος 22 μέτρων στη δύσκολη δοκιμασία της «αράχνης», κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του, στη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών. Το διπλό δίχτυ ασφαλείας δεν λειτούργησε. Σκίστηκε (προφανώς από κακή συντήρηση), και το κορμί του αξιωματικού έπεσε με δύναμη στο έδαφος.
Ήταν 24 ετών.
Για μια-δυό μέρες έγραψαν σχετικά οι εφημερίδες και τα blogs, και αυτό ήταν. Το θέμα ξεχάστηκε. Η υπόθεση όμως είχε συνέχεια. Ο διοικητής της Μονάδας και ο υπεύθυνος εκπαιδευτής κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Τα κομματιασμένα σκοινιά ήταν μάρτυρες βαριάς αμέλειας. 
Στο δικαστήριο όμως, υπήρχε ένας απρόσμενος μάρτυρας υπεράσπισης: Η μάνα του άτυχου αξιωματικού!
Κανείς δεν την είδε ποτέ. Δεν βγήκε στα κανάλια, ούτε στις εφημερίδες. Η κυρία Ελένη Λυκάκη.

«Δεν ζητώ την τιμωρία κανενός. Κανένας δεν ήθελε το θάνατο του παιδιού μου. Ζητώ μόνο να μην θρηνήσει άλλη μάνα εξαιτίας ενός λάθους… Ο γιος μου τίμησε την πατρίδα, και αυτή τη στάση θα ήθελε να κρατήσω». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, στο δικαστήριο. Λόγια που κανένας, εκτός αίθουσας, δεν πληροφορήθηκε καθώς κανένα μέσο ενημέρωσης δεν παρουσίασε το θέμα.

Στην αγόρευσή του ο στρατιωτικός εισαγγελέας ήταν καταπέλτης. Κρατώντας στο χέρι του το κομμένο σκοινί, είπε στους κατηγορούμενους ότι με αυτό το σκοινί έπρεπε να τους κρεμάσει. Και κατέληξε: «Αυτή η γυναίκα σήμερα έδωσε σε όλους μαθήματα ήθους!». (Το δικαστήριο τελικά αθώωσε τους κατηγορούμενους).

Στον τάφο του 24χρονου παλικαριού είναι σκαλισμένες λίγες λέξεις. Κρατάω αυτές:

«Γιε μας… Για την πατρίδα τα νιάτα σου!»

(ευχαριστώ για τις πληροφορίες την εξαδέλφη του Γιώργου Λυκάκη)