Από τους μύθους του Αισώπου
Μια αλεπού και μια μαϊμού, λογόφερναν για την αρχοντιά τους. η καθεμιά ήθελε να κάνει την άλλη να πιστέψει πως ήταν από μεγάλο σόι. Η λογομαχία τράβαγε του μάκρους, όταν έτυχε οι δυο κυράδες να περνάνε από ένα νεκροταφείο. Άρχισε λοιπόν η καλή σου η μαϊμού ν’ αναστενάζει και να δακρύζει.
-Τι έπαθες; τη ρώτησε η αλεπού. Γιατί σ’ έπιασαν ξαφνικά τα κλάματα;
-Αχ! πώς να μην κλαίω, έκανε η μαϊμού, όταν βλέπω τις μαρμαρένιες επιτάφιες στήλες τόσων ένδοξων προγόνων μου!
Γυρίζει τότε η αλεπού και της λέει:
-Ε, τι να σου κάνω, κυρά – μαϊμού; Ό,τι θέλεις μπορείς να λες! Οι πεθαμένοι που ‘ναι θαμμένοι σε τούτο το νεκροταφείο, δεν μπορούν να σηκωθούν και να στις βρέξουν!
(Όταν δεν υπάρχει κανένας για να ντροπιάσει τον ψεύτη για τις ψευτιές του, αυτός μπορεί να λέει ανεμπόδιστος ό,τι του κατέβει!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου